بسم الله الرحمن الرحیم
پذيرش بندگي الله رهائي از قيد و بند هر خداي ساختگي است و فرياد رهائي لا اله الا الله بعنوان مشي اسلام راستين آنچنان صلابتي در دل پويندگان آن دارد كه امروز نيز ميتواند زنجيرهاي كفر و شرك را نيز بگشايد.
توحيد يعني گسست همه زنجيرهايي كه انسان را به عبوديت غير خدا كشيده اند و رسيدن به آزادي مطلق (الله) و اين مفهوم را در نمييابند مگر صاحبان خِرد و انديشه.
براي پي بردن به حقيقت اسلام و پيراستن آن از بند خرافات و اباطيل كه همچون پرده ستبري جلوي اسلام را فرا گرفته و براي تشخيص حق از باطل هيچ ميزاني بالاتر از خود قرآن نيست ، اكثر احاديث مجعول و با هدف استحمار ، استثمار و نيز بسط و گسترش دكانهاي دين فروشي و انحراف مردم از مسير صراط المستقيم توحيدي توسط دشمنان اسلام و بدخواهان مسلمين نشر و ترويج گرديده است.
مسلمين بايستي به ريسمان الهي چنگ اندازند و باز اسلام از كانون قرآن جوشش كند، چرا كه تنها با شناخت و مسلح شدن به مفاهيم و موضوعات قرآني و تأسي از رهنمودهاي قرآن (شناخت مرحله اول رهائي است ) ميتوان از مكر و دامهاي جنود شيطان و سدكنندگان راه خدا(جباران «حكام فاسد»- مَلأ « اشراف»- مُترفين «افراد عياش و لجام گسيخته»- عالمان فاسد« احبار-رهبان و روحانيون » و بسياري از مستضعفان ) رهايي يافت و به جامعه توحيدي مد نظر الله رب العالمين نائل گرديد ، چرا كه اساس و بنيان كليه اديان الهي بر محور توحيد(يكتاپرستي) استوار گرديده و شرك به الله بزرگترين گناهي است كه هرگز از سوي او آمرزيده نميشود، فلذا رسالت اصلي موحدين در اين راستا شناساندن مرز بين توحيد و شرك به انسانها با توجه به آيات متعدد در قرآن كريم ميباشد.
آگاه ساختن مردم به حقايق اسلام راستين قرآني و بازگشت به تعاليم بنيادي اسلام " قرآن مبين"و مبارزه با خرافات و رد مذاهب باطله و شرك آميز ، رسالت اصلي موحدين مبياشد.
بسیاری از مذهبیون اعتراف صریح به وجودالله رب العالمین داشته و شعایردینی خود راانجام می دهند و در عین حال خطرناکترین انحراف را در فکر و عقیده نسبت به عبارت طیبه " لا اله الا الله " را دارا میباشند و در حوزه عبادت دچار شرک کامل بوده و تسلیم برنامه طاغوت و شیطان هستند، آری ورد زبانشان " لا اله الا الله " است و در عمل بر ضد " لا اله الا الله " عمل می کنند.
ما بر اين باوريم كه جوامع اسلامي بواسطه متروك نمودن قرآن دچار عقايد خرافي فاسد گشته و بدنبال بدعتها و اعمالي است كه منتهي به تعظيم بي جهت به قبور پيامبران و اولياء تصنعی ميگردد و شاهد اين مسئله هستيم كه متوليان اين امور جزء چاپلوسان و پست نهادان نميباشند
از همين رو بايد كوشيد تا زندگي مسلمانان را از همه بدعتها پاك كرد و براي اين پيرايش، جهادي بر ضد اين بدعتها اعلام كرد و براي احياء اسلام ناب صدر اسلام با متمسك شدن بر قرآن مبين ريشه خدعه كاران مذهبي و دكان داران ديني راكه هدفشان افساد فرهنگي اسلام و مخدوش نمودن دين الهي و مسخ انديشه هاي توحيدي اسلام است را آغاز كرد
بر دعوتگران راه توحيد واجب است در جهت الغاي اباطيل و خرافات مذهبي كه بواسطه ريشه دواندن در عمق احساس و ذهن و شخصيت جامعه خود را بصورت ارزشهاي بديهي شده جلوه گر نموده و مقبوليت عام يافته اند، با تبعيت از كلام خدا در بطن اين باورها خلل و ترديد ايجاد كرده و بنيان پوسيده و خرافي و شرك آلودآنرا بيش از پيش متزلزل نمايند
يكي از ضد ارزشهاي بديهي شده در برخي از جوامع به اصطلاح اسلامي ؟! تعظيم و تكريم بي جهت قبور پيامبران و اولياء تصنعی است
استعانت و حاجت خواستن صرفاً بايد از خدا باشد و از اشخاص و قبور پيغمبران و اولياء نميتوان غوث و مدد و حاجت خواست و اما شفاعت در روز قيامت صريحاً در قرآن بيان شده و از ضروريات عقايد اسلامي است و نهايت اينكه:«شفاعت در فرداي قيامت يكسره از آنِ خداست».
سوره زُمر آيات 43 الي 44
أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ شُفَعَاء قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿43﴾قُل لِّلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿44﴾
آيا غير از خدا شفاعتگراني براي خود گرفته اند؟ بگو: آيا هر چند اختيار چيزي را نداشته باشند و نينديشند؟ بگو: شفاعت، يكسره از آنِ خداست. فرمانروايي آسمانها و زمين خاصّ اوست، سپس به سوي او بازگردانيده مي شويد.
سوره الانعام آيه 94
وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَى كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَتَرَكْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَاء ظُهُورِكُمْ وَمَا نَرَى مَعَكُمْ شُفَعَاءكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاء لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿94﴾
و همانگونه كه شما را نخستين بار آفريديم(اكنون نيز) تنها بسوي ما آمده ايد، و آنچه را به شما عطا كرده بوديم پُشت سرخود نهاده ايد، و شفيعاني را كه در(كار) خودتان، شريكان(خدا) مي پنداشتيد با شما نمي بينيم. به يقين، پيوند ميان شما بُريده شده، و آنچه را كه مي پنداشتيد از دست شما رفته است.
سوره يونس آيات 17 الي 18
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ ﴿17﴾ وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿18﴾
پس كيست ستمكارتر از آن كس كه دروغي بر خداي بندد يا آيات او را تكذيب كند؟ به راستي مجرمان رستگار نمي شوند. و به جاي خدا، چيزهايي را مي پرستند كه نه به آنان زيان مي رساند و نه به آنان سود مي دهد. و مي گويند: اينها نزد خدا شفاعتگران ما هستند. بگو: آيا خدا را به چيزي كه در آسمانها و در زمين نمي داند، آگاه مي گردانيد؟ او پاك و برتر است از آنچه (با وي) شريك مي سازند.
سوره بقره آيه 48
وَاتَّقُواْ يَوْماً لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئاً وَلاَ يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ ﴿48﴾
و بترسيد از روزي كه هيچ كس چيزي(از عذاب خدا ) را از كسي دفع نمي كند، و نه از او شفاعتي پذيرفته، و نه به جاي وي بدلي گرفته شود، و نه ياري خواهند شد.
خداوند در جاي جاي آيات خويش دستور داده تا بندگان مستقياً با او مناجات و عرض حاجات نموده و خواسته هاي خود را با خود او درميان گذارند. نه پيامبري،نه ائمه اي، نه امامزاده اي ، نه واسطه اي و نه رشوه اي…
خداوند در آيه 16 سوره ق ميفرمايد: وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ ﴿16﴾ و از رگ گردن به ما نزديكتر است. و فقط خداست كه دعاي بندگان را ميشنوند و اجابت ميكند
سوره بقره آيه 186
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ ﴿186﴾ و هرگاه بندگان من از تو در باره من بپرسند [بگو] من نزديكم و دعاى دعاكننده را به هنگامى كه مرا بخواند اجابت مىكنم پس [آنان] بايد فرمان مرا گردن نهند و به من ايمان آورند باشد كه راه يابند
هر كس در هر كجا كه بخواهد ميتواند با الله رب العالمين مستقيماً سخن گويد ، چرا كه تنها اوست كه از اسرار دلها باخبر بوده و عالم و داناي نهان و آشكار است،فلذا براي درك بهتر موضوع« ابطال خواندن غير از خدا» و اينكه اين عمل در تعاليم بنيادي اسلام قرآني شرك صريح ميباشد به آيات متعدد قرآني اشاره مي نمائيم:
سوره جن 20
قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّي وَلَا أُشْرِكُ بِهِ أَحَدًا ﴿20﴾
بگو: همانا كه فقط ميخوانم(صدا ميزنم) پروردگار خويش را و كسي را با او شريك نميگردانم.
سوره نساء آيه 48
إِنَّ اللّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاء وَمَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا ﴿48﴾
مسلماً خدا ، اين را كه به او شرك ورزيده شودنمي بخشايد و غير از آن را براي هركه بخواهد مي بخشايد، و هركس به خدا شرك ورزد، به يقين گناهي بزرگ بربافته است.
سوره نساء آيه 116
إِنَّ اللّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاء وَمَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلاَلاً بَعِيدًا ﴿116﴾
خداوند، اين را كه به او شرك آورده شود، نمي آمرزد، و فروتر از آن را بر هر كه بخواهد مي بخشايد. هر كس به خدا شرك ورزد، قطعا دچار گمراهيِ دورودرازي شده است.
سوره فاطر آيه 40
قُلْ أَرَأَيْتُمْ شُرَكَاءكُمُ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا فَهُمْ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّنْهُ بَلْ إِن يَعِدُ الظَّالِمُونَ بَعْضُهُم بَعْضًا إِلَّا غُرُورًا ﴿40﴾
بگو: به من خبر دهيد از شريكان خودتان كه بجاي خدا مي خوانيد،به من نشان دهيد كه چه چيزي را از زمين آفريده اند؟ يا آنان در (كارِ) آسمانها همكاري داشته اند؟ يا به ايشان كتابي داده ايم كه دليلي بر(حقانيت) خود از آن دارند؟ (نه،) بلكه ستمكاران جز فريب به يكديگر وعده نمي دهند.
سوره الانعام آيات 22الي 24
وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ أَيْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿22﴾ ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ وَاللّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ ﴿23﴾انظُرْ كَيْفَ كَذَبُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ ﴿24﴾
و (ياد كن) روزي را كه همه آنان را محشور مي كنيم، آنگاه به كساني كه شرك آورده اند مي گوييم: كجايند شريكان شما كه (آنها را شريك خدا) مي پنداشتيد؟ آنگاه عذرشان جز اين نيست كه مي گويند : به خدا ، پروردگارمان سوگندكه ما مشرك نبوديم. ببين، چگونه به خود دروغ مي گويند و آنچه برمي بافتند از ايشان ياوه شد.
سوره النحل آيات 86 الي 87
وَإِذَا رَأى الَّذِينَ أَشْرَكُواْ شُرَكَاءهُمْ قَالُواْ رَبَّنَا هَؤُلاء شُرَكَآؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُوْ مِن دُونِكَ فَألْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿86﴾ وَأَلْقَوْاْ إِلَى اللّهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ ﴿87﴾
و چون كساني كه شرك ورزيدند، شريكان خود را ببينند مي گويند: پروردگارا، اينها بودند آن شريكاني كه ما به جاي تو مي خوانديم. و(لي شريكان) قول آنان را رد مي كنندكه: شما جدا دروغگويانيد. و آن روز در برابر خدا از در تسليم درآيند و آنچه را كه بر مي بافتند برباد مي رود.
سوره قصص آيات 62 الي 64
وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿62﴾ قَالَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَؤُلَاء الَّذِينَ أَغْوَيْنَا أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَيْكَ مَا كَانُوا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ ﴿63﴾ وَقِيلَ ادْعُوا شُرَكَاءكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَرَأَوُا الْعَذَابَ لَوْ أَنَّهُمْ كَانُوا يَهْتَدُونَ ﴿64﴾
و(به يادآور) روزي را كه آنان را ندا مي دهد و مي فرمايد: آن شريكان من، كه مي پنداشتيد كجايند؟ آنان كه حُكم(عذاب) برايشان واجب آمده، مي گويند: پروردگارا، اينانند كساني كه گمراه كرديم، گمراهشان كرديم همچنانكه خود گمراه شديم،(از آنان) به سوي تو بيزاري مي جوييم، ما را نمي پرستيدند(بلكه پندار خود را دنبال مي كردند). و( به آنان) گفته مي شود: شريكان خود را فراخوانيد. پس آنها را مي خوانند ولي پاسخشان نمي دهند و عذاب را مي بينند(و آرزو مي كنند)كه اي كاش هدايت يافته بودند.
سوره فاطر آيه 40
قُلْ أَرَأَيْتُمْ شُرَكَاءكُمُ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا فَهُمْ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّنْهُ بَلْ إِن يَعِدُ الظَّالِمُونَ بَعْضُهُم بَعْضًا إِلَّا غُرُورًا ﴿40﴾
بگو: به من خبر دهيد از شريكان خودتان كه بجاي خدا مي خوانيد، به من نشان دهيد كه چه چيزي از زمين را آفريده اند؟ يا آنان در(كارِ) آسمانها همكاري داشته اند؟ يا به ايشان كتابي داده ايم كه دليلي بر(حقانيت) خود از آن دارند؟ (نه،) بلكه ستمكاران جز فريب به يكديگر وعده نمي دهند.
سوره الانعام آيات22 الي 24
وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ أَيْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿22﴾ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ وَاللّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ ﴿23﴾ انظُرْ كَيْفَ كَذَبُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ ﴿24﴾
و(يادكن)روزي را كه همه آنان را محشور مي كنيم، آنگاه به كساني كه شرك آورده اند مي گوييم: كجايند شريكان شما كه (آنها را شريك خدا) مي پنداشتيد؟ آنگاه عذرشان جز اين نيست كه مي گويند: به خدا، پروردگارمان سوگند كه ما مشرك نبوديم. ببين، چگونه به خود دروغ مي گويند و آنچه بر مي بافتند از ايشان ياوه شد.
سوره فُصّلت آيات 6
قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِيمُوا إِلَيْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ وَوَيْلٌ لِّلْمُشْرِكِينَ ﴿6﴾
بگوكه من، بشري چون شمايم. جز اينكه به من وحي مي شود كه خدا شما خدايي يگانه است. پس مستقيماً بسوي او بشتابيد و از او آمرزش بخواهيد. و واي بر مشركان .
سوره حج آيات73 الي74
يَا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَن يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِن يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَّا يَسْتَنقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ ﴿73﴾ مَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ ﴿74﴾
اي مردم، مثلي زده شد.پس بدان گوش فرادهيد: كساني را كه جز خدا مي خوانيد هرگز(حتي) مگسي نمي آفرينند، هر چند براي(آفريدن) آن اجتماع كنند، و اگر آن مگس چيزي از آنان بِرُبايد نمي توانند آن را بازپس گيرند. طالب و مطلوب هر دو ناتوانند.ارزش خدا را چنانكه درخور اوست نشناختند.در حقيقت، خداست كه نيرومند شكست ناپذير است.
سوره الانعام آيه 71
قُلْ أَنَدْعُو مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَنفَعُنَا وَلاَ يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَى أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللّهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَاطِينُ فِي الأَرْضِ حَيْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ يَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَىَ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿71﴾
بگو: آيا به جاي خدا چيزي را بخوانيم كه نه سودي به ما مي رساند و نه زياني و آيا پس از اينكه خدا ما را هدايت كرده از عقيده خود بازگرديم؟ مانند كسي كه شيطانها او را در بيابان از راه به در بُرده اند، و حيران(برجاي مانده) است؟ براي او ياراني است كه وي را به سوي هدايت مي خوانند كه : به سوي ما بيا. بگو: هدايت خداست كه هدايت (واقعي) است، و دستور يافته ايم كه تسليم پروردگار جهانيان باشيم.
سوره اعراف آيه 37
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ أُوْلَئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُم مِّنَ الْكِتَابِ حَتَّى إِذَا جَاءتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُواْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا وَشَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِينَ ﴿37﴾
پس كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بندد يا آيات او را تكذيب كند؟ اينان كساني هستند كه نصيبشان از آنچه مقرّر شده به ايشان خواهد رسيد، تا آنگاه كه فرشتگان ما به سراغشان بيايند كه جانشان را بستانند، مي گويند: آنچه غير از خدا مي خوانديد كجاست؟ مي گويند: از(چشم) ما ناپديد شدند و عليه خود گواهي مي دهند كه آنان كافر بودند.
سوره اعراف آيات 191 الي 195
أَيُشْرِكُونَ مَا لاَ يَخْلُقُ شَيْئاً وَهُمْ يُخْلَقُونَ ﴿191﴾ وَلاَ يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلاَ أَنفُسَهُمْ يَنصُرُونَ ﴿192﴾ وَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَى لاَ يَتَّبِعُوكُمْ سَوَاء عَلَيْكُمْ أَدَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنتُمْ صَامِتُونَ ﴿193﴾ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿194﴾ أَلَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِهَا أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِهَا أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِهَا أَمْ لَهُمْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا قُلِ ادْعُواْ شُرَكَاءكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلاَ تُنظِرُونِ ﴿195﴾
آيا موجوداتي را (با او) شريك مي گردانند كه چيزي را نمي آفرينند و خودشان مخلوقتند؟ و نمي توانند آنان را ياري كنند و نه خويشتن را ياري دهند. و اگر آنها را به (راه) هدايت فراخوانيد، از شما پيروي نمي كنند. چه آنها را بخوانيد يا خاموش بمانيد، براي شما يكسان است. در حقيقت. كساني را كه به جاي خدا مي خوانيد، بندگان امثال شما هستند. پس آنها را بخوانيد، اگر راست مي گوييد بايد شما را اجابت كنند.
سوره اعراف آيات 196 الي 197
إِنَّ وَلِيِّيَ اللّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ وَهُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ ﴿196﴾ وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَلآ أَنفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ ﴿197﴾ وَإِن تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَى لاَ يَسْمَعُواْ وَتَرَاهُمْ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ وَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ ﴿198﴾
بي ترديد، سرور من آن خدايي است كه قرآن را فرو فرستاده، و همو دوستدار شايستگان است. وكساني را كه به جاي او مي خوانيد، نمي توانند شما را ياري كنند و نه خويشتن را ياري دهند. و اگر آنها را به [راه] هدايت فرا خوانيد نمىشنوند و آنها را مىبينى كه به سوى تو مىنگرند در حالى كه نمىبينند
سوره يونس آيه 66
أَلا إِنَّ لِلّهِ مَن فِي السَّمَاوَات وَمَن فِي الأَرْضِ وَمَا يَتَّبِعُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ شُرَكَاء إِن يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ ﴿66﴾
آگاه باش، كه هركه (و هر چه) در آسمانها، و هر كه (و هر چه) در زمين است از آن خداست. و كساني كه غير از خدا شريكاني را مي خوانند،(از آنها) پيروي نمي كنند. اينان جز از گمان پيروي نمي كنند و جز گمان نمي برند.
سوره كهف آيات52 الي 53
وَيَوْمَ يَقُولُ نَادُوا شُرَكَائِيَ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَجَعَلْنَا بَيْنَهُم مَّوْبِقًا ﴿52﴾وَرَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَلَمْ يَجِدُوا عَنْهَا مَصْرِفًا ﴿53﴾
و (ياد كن) روزي را كه (خدا) مي گويد: آنهايي را كه شريكان من پنداشتيد ، ندا دهيد، پس آنها را بخوانند و اجابتشان نكنند، و ما ميان آنان ورطه اي قرار دهيم. و گناهكاران آتش (دوزخ) را مي بينند و در مي يابند كه در آن خواهند افتاد، و از آن راه گريزي نيابند.
سوره زُمر آيه 38
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَفَرَأَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ ﴿38﴾
و اگر از آنها بپرسي: چه كسي آسمانها و زمين را خلق كرده؟ قطعا خواهند گفت: خدا. بگو: (هان) چه تصور مي كنيد، اگر خدا بخواهد صدمه اي به من برساند، آيا آنچه را به جاي خدا مي خوانيد، مي توانند صدمه او را برطرف كنند، يا اگر او رحمتي را براي من اراده كند آيا آنها مي توانند رحمتش را بازدارند،؟ بگو: خدا مرا بس است. اهل توكل تنها بر او توكل مي كنند.
سوره احقاف آيات 4 الي 5
قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ اِئْتُونِي بِكِتَابٍ مِّن قَبْلِ هَذَا أَوْ أَثَارَةٍ مِّنْ عِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿4﴾ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَى يَومِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ ﴿5﴾
(ما) آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است جز به حقّ و (تا) زماني معين نيافريديم، و كساني كه كافر شده اند، از آنچه هشدار داده شده اند رويگردانند. بگو: به من خبر دهيد، آنچه را به جاي خدا صدا ميزنيد به من نشان دهيد كه چه چيزي را از زمين(را) آفريده يا(مگر) آنان را در (كار) آسمانها مشاركتي است؟اگر راست مي گوييد، كتابي پيش از اين (قرآن) يا بازمانده اي از دانش نزد من آوريد.
سوره جن آيات 18 الي 20
وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا ﴿18﴾ وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوهُ كَادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَدًا ﴿19﴾
و مساجد ويژه خداست، پس هيچ كس را با خدا نخوانيد. و همين كه بنده خدا برخاست تا او را بخواند، چيزي نمانده بود كه بر سر وي فرو اُفتند. بگو: من تنها پروردگار خود را مي خوانم و كسي را با او شريك نمي گردانم.
سوره زُمر آيه 45
وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿45﴾
و چون خدا به تنهايي ياد شود، دلهاي كساني كه به آخرت ايمان ندارند،مُنزجر مي گردد، و چون كساني غير از او ياد شوند، بناگاه آنان شادماني مي كنند.
خداوند فطرت خداشناسي را در بشر قرار داده است و در آيه 65 سوره عنكبوت مشاهده مينماييم كه مشركان نيز درگرفتاريها و مصائب خداوند را به فرياد ميطلبيدند و فقط او را صدا ميزدند ولي در هنگام رفاه و آسايش اولياء خويش را واسطه و عامل تقرب به خدا وند و شفيع ميان خود و خداوند قرار ميدادند. خداوند در آيه 65 سوره عنكبوت ميفرمايد:
فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ ﴿65﴾
و هنگاميكه در كشتي سوار ميشوند، خداوند را خالصانه ميخوانند ، ولي هنگاميكه بسوي خشكي آنان را ميرساند و نجاتشان دهد، بناگاه شرك ميورزند.
* مشرک به نام الله سوگند میخورد تا رسول و موحدان را قتل عام کند
سوره نمل آیات 48 الی 50
وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ ﴿۴۸﴾ قَالُوا تَقَاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُ وَأَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ﴿۴۹﴾ وَمَكَرُوا مَكْرًا وَمَكَرْنَا مَكْرًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿۵۰﴾ و در آن شهر نُه دسته بودند كه در آن سرزمين فساد مىكردند و از در اصلاح درنمىآمدند (۴۸) [با هم] گفتند با يكديگر سوگند بخوريد كه حتماً به [صالح] و كسانش شبيخون مىزنيم سپس به ولى او خواهيم گفت ما در محل قتل كسانش حاضر نبوديم و ما قطعاً راست مىگوييم (۴۹) و دست به نيرنگ زدند و [ما نيز] دست به نيرنگ زديم و خبر نداشتند (۵۰)
* مشركين خداوند را خالق آسمانها و زمين ميدانند و دست به نيرنگ زدند و [ما نيز] دست به نيرنگ زديم و خبر نداشتند (۵۰)
سوره زخرف 9
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ ﴿9﴾و اگر از آنان بپرسى آسمانها و زمين را چه كسى آفريده قطعاً خواهند گفت آنها را همان قادر دانا آفريده است
سوره لقمان 25
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿25﴾ و اگر از آنها بپرسى چه كسى آسمانها و زمين
را آفريده است مسلماً خواهند گفت خدا بگو ستايش از آن خداست ولى بيشترشان نمىدانند
* مشركين خداوند را رازق بندگان ميدانند
سوره عنكبوت 63
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّهُ﴿63﴾ و اگر از آنان بپرسى چه كسى از آسمان آبى فرو فرستاده و زمين را پس از مرگش به وسيله آن زنده گردانيده است حتماً خواهند گفت الله
* مشركين اولياء خويش را عامل تقرب به الله تلقي مينمايند
سوره زمر 3
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ ﴿3﴾
و كسانى كه به جاى او(خدا) ، اوليائي براى خود گرفتهاند [به اين بهانه كه] ما آنها را جز براى اينكه ما را هر چه بيشتر به خدا نزديك گردانند نمىپرستيم البته خدا ميان آنان در باره آنچه كه بر سر آن اختلاف دارند داورى خواهد كرد در هماناخدا آن كسى را كه دروغپرداز ناسپاس است هدايت نمىكند
* مشركين اولياء خويش را شفيع خودشان در روز قيامت ميدانند
سوره يونس آيه 18
وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿18﴾ به جاى خدا چيزهايى را عبادت ميكنند كه نه به آنان زيان مىرساند و نه به آنان سود مىدهد و مىگويند اينها نزد خدا شفاعتگران ما هستند بگو آيا خدا را به چيزى كه در آسمانها و در زمين نمىداند آگاه مىگردانيد او پاك و برتر است از آنچه [با وى] شريك مىسازند
در اين آيات مشاهده كرديم كه مشركان ، خداوند را به يكتايي قبول داشتند و همچنين خداوند را خالق آسمانها و زمين و رازق بندگان ميدانستند ولي به جاي اينكه مستقيماً او را صدا بزنند و از اوحاجت بخواهند، بواسطه پيروي نمودن از اوهام وگمان باطل خود اولياء را واسطه و شفيع و عامل تقرب بسوي الله تلقي مينمودند واين عمل آنها در ديدگاه قرآن مبين مصداق عيني شرك به خدا محسوب ميشود از جمله گناهاني است كه هرگز از سوي حق تعالي آمرزيده نميشود و بهشت بر آنها حرام شده است.
سوره لقمان 13
إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ ﴿13﴾ همانا شرك به خدا بزرگترين ظلم است
سوره نساء 48
إِنَّ اللّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاء وَمَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا ﴿48﴾ همانا خدا اين را كه به او شرك ورزيده شود نمىبخشايد و غير از آن را براى هر كه بخواهد مىبخشايد و هر كس به خدا شرك ورزد به يقين گناهى بزرگ بربافته است
سوره مائده 72
مَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّهُ عَلَيهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ ﴿72﴾هر كس به خدا شرك آورد قطعاً خدا بهشت را بر او
حرام ساخته و جايگاهش آتش است و براى ستمكاران ياورانى نيست
فلذا در جوامع شرك زده شاهد هستيم كه مشركين از قبور پيغمبران، امامان ، امامزاده ها،سقاخانه ها و نيز از فرد و افرادي كه به گمان باطل خودشان ، معصوم بوده و زنده اند و در عالم غيب بوده و به اذن الهي ظهور كرده و جهان را پُر از عدل و داد خواهند كرد ؟! ، آنها را صدا ميزنند و عرض حاجات كرده و آنان را شفيع و واسطه ميان خود و خداي تلقي ميكنند ( سوره اعراف آيه 33 وَأَن تُشْرِكُواْ بِاللّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَأَن تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ ﴿33﴾ و نيز اينكه چيزي را شريك خدا سازيد كه دليلي بر حقانيت آن نازل نكرده، و اينكه چيزي را نميدانيد به خدا نسبت دهيد) و (سوره نجم آيه 28 وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ﴿28﴾ جز گمانِ خود را پيروي نميكنند، و در واقع، گمان در وصول به حقيقت هيچ سودي نميرساند) و با توجه به آيات متعدد قرآني مي بينيم كه تمامي اين پندارها باطل و هيچ سنخيتي با دستورات خداوند ندارد، قرآن به روشني در سوره اعراف آيه 3 تأكيد ميكند: اتَّبِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلاَ تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِيَاء قَلِيلاً مَّا تَذَكَّرُونَ ﴿3﴾ پيروي كنيد آنچه را از جانب پروردگارتان بسوي شما نازل گرديده (قرآن) و جز اين ، از هيچ اولياء ديگري پيروي نكنيد تنها چيزي كه از سوي خداوند بسوي ما نازل شده قرآن است و قرار دادن احاديث و روايات و كتب ديگر در موازات و يا در مقابل قرآن هيچگونه ارزش و اعتباري ندارد
سوره اعراف 185
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ ﴿185﴾ پس به كدامين سخن بعد از قرآن ايمان مي آورند؟
سوره جاثيه 6
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ ﴿6﴾ پس به كدامين سخن بعد از خدا(قرآن) و آياتش ايمان مي آورند؟
سوره بقره 23
وَإِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُواْ شُهَدَاءكُم مِّن دُونِ اللّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿23﴾ و اگر در آنچه بر بنده خود نازل كردهايم شك داريد پس اگر راست مىگوييد سورهاى مانند آن بياوريد و گواهان خود را غير خدا فرا خوانيد
سوره هود 13
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ فَأْتُواْ بِعَشْرِ سُوَرٍ مِّثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿13﴾ يا مىگويند اين [قرآن] را به دروغ ساخته است بگو اگر راست مىگوييد ده سوره برساختهشده مانند آن بياوريد و غير از خدا هر كه را مىتوانيد فرا خوانيد
خداوند در آيات فوق متذكر ميشود كه اي جن و انس همگي جمع شويد و غير از خداوند تمام گواهان خود را هم دعوت كنيد(حتي رسول اكرم را استثناء نميكند ) در سوره بقره 24 ميفرمايد: فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَلَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ ﴿24﴾ واگر نتوانستيد و هرگز نميتوانيد ، بپرهيزيد از آتشي كه سوختش مردم و سنگهاست ، آماده شده براي كافران.
آري هيچ كتاب و نوشته اي نميتواند در موازات و يا در مقابل قرآن مبين قرار گيرد و بايستي زير بناي اعتقادي مسلمين را فقط قرآن تشكيل دهد چراكه تنها منبع و مرجع هدايت و تعاليم ديني قرآن است و لاغير ، اكثر احاديث و روايات كه به انبياء و اولياء بسته اند ساخته و پرداخته دشمنان خدا و شياطين دنياپرست ميباشد و در راستاي تخطئه و مخدوش نمودن كلام الهي و با هدف انحراف بشريت از مسير صراط المستقيم توحيدي بوده و مي بينيم كه خداوند در قرآن ما را به تبعيت از آيات روح بخش خويش فراميخواند و دستور ميدهد كه جز فرامين و دستورات او در قرآن از هيچ اوليائي(جمع ولي) پيروي نكنيد، چه اندك پند ميگيريد(سوره اعراف آيه 3 ).
امروزه با كمال تأسف شاهديم كه قرآن از بطن جوامع اسلامي متروك گشته و جاي آن را كُتب ادعيه و احاديث گرفته اند ، بطوريكه مسلمين رغبت چنداني به شناخت و فهم قرآن ندارند و بيشتر به جلد آن پرداخته ميشود تا به متن آن ؟! صداي آنرا در گورستانها ، مجالس عزاداري و مراسم عروسي (داخل سفره عقد)و يا تلاوت با صوت و لحن زيبا براي جايزه گرفتن و يا استخاره گرفتن و يا بالاي سر مُرده خواندن و يا قرآن را برسرگذاشتن آن هم براي ثواب و لاغير؟! ، آري قرآن بتي گشته كه نميتوان به آن نزديك شد و فهم و درك آن اختصاص به علماء و خواص دارد، قرآني كه خداوند براي هدايت و درمان كل بشريت نازل كرده (سوره بني اسرائيل آيه 82 وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ ﴿82﴾ و نازل كرديم از قرآن آنچه درمان و رحمتي براي مؤمنان)و تأكيد فرموده: (سوره مزمل آيه 20 فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ ﴿20﴾ هرچه از قرآن ميسر شود بخوانيد) ، چرا كه (سوره قمر آيات 17 – 22- 32- 40 وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ قطعاٌ قرآن را براي پندآموزي و يادآوري آسان كرديم ، آيا كسي هست كه پند گيرد؟) و اين كتاب(قرآن) بياني است براي هر چيز(سوره نحل 89 وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ ﴿89﴾ و نازل كرديم بر تو كتاب را ، بياني براي هر چيز و هدايت و بخشش و بشارتي براي مسلمين
از اعمال و گفتار شرك آميز در جامعه ما ، قبرپرستي،ضريح پرستي،و توسل به انبياء ، امامان و امامزاده ها و انسانهاي صالح است كه از دنيا رخت بربسته اند، انسانهاي صالحي كه مطابق آيات متعدد قرآن از دعائي آنها بي خبرند؟ و در فرداي قيامت دشمنان آنان باشند و عبادتشان را انكار ورزند(سوره احقاف آيات 5 و 6 ميفرمايد: وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَى يَومِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ ﴿5﴾وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ ﴿6﴾ و كيست گمراهتر از آنكس كه بجاي خدا كسي را ميخواند كه تا روز قيامت او را پاسخ نميدهد، و آنها از دعايشان بي خبرند؟و چون مردم محشور گردند، دشمنان آنان باشند و به عبادتشان انكار ورزند).
در اين نوشتار به ياري خداوند براي روشن شدن موضوع آيات متعددي از قرآن برايتان بازگو مينمائيم:
سوره مائده آيه 117مشاهده مينماييم كه عيسي بن مريم به خداوند عرض مينمايد:
مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿117﴾
و بر اعمال امتم ماداميكه در ميان آنها بودم شاهد بودم ولي بعد از اينكه مرا ميراندي تو بر آنها مراقبي و تو بر هر چيز شاهدي.
از محتواي آيه شريفه فوق اين مهم استنباط ميگردد كه عيسي بن مريم هنگاميكه در ميان امتش بوده است از اعمال كسانيكه در اطرافش بوده اند تا حدودي باخبر بوده است، همچنانكه ما نيز از اعمال و گفتار اطرافيان خودمان تا حدي آگاهي و اطلاع داريم ولي هنگاميكه از اين دنيا رحلت نموده از آن به بعد ديگر از اعمال امتش با خبر نيست و آنكس كه هميشه و در همه جا حاضر و به هر چيزي آگاه است ، الله رب العالمين است و لاغير.
و يا مثلاٌ مشاهده ميكنيم كه محمد رسول الله نيز بعد از رحلتش ازاين جهان غافل است، خداوند در آيه 46 سوره يونس در اين باره ميفرمايد: وَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللّهُ شَهِيدٌ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ ﴿46﴾
و اگر به تو نشان دهيم برخي از آنچه را كه به كفار وعده داده ايم يا تو را بميرانيم، پس بسوي ماست بازگشت آنها، سپس خداوند برآنچه انجام ميدهند شاهد است.
در اين آيه فرقي بين زنده بودن پيغمبر و ديدن شكست كفار، با مرگ او و نديدن شكست كفار قائل شده است.
در باره غفلت انبياء از دنياي ما بعد از مرگشان دلايل ديگري وجود دارد منجمله آيه 109 سوره مائده است كه در آن ميفرمايد:
يَوْمَ يَجْمَعُ اللّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ قَالُواْ لاَ عِلْمَ لَنَا إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ ﴿109﴾ روزي كه خدا پيامبران را جمع ميكند و از آنان ميپرسد چه مقدار مورد اجابت قرار گرفتيد؟ ميگويند نميدانيم، خدايا تنها تو هستي داني غيبها.
وهمچنين در آيه 259 سوره بقره :
أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ يُحْيِي هَذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى العِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿259﴾
مضمون آيه اين است كه فردي بر قريه اي عبور كرد و مشاهده نمود آن قريه ويران شده و سقف و ديوارهاي آن به هم ريخته و كسي در آن زندگي نميكند گفت: چگونه اهل اينجا را خدا بعد از مرگشان زنده ميكند؟ خداوند تعالي او را ميميراند و سپس بعد از صد سال او را زنده كرد و به او خطاب نمود كه چه مدت در اين محل مانده اي؟ گفت روزي و يا مقداري از يك روز را، خطاب رسيد، بلكه صدسال در اينجا درنگ كرده اي پس نظر كن به خوردني و آشاميدني خود كه به قدرت خدا تغييري نكرده و نظر كن به الاغت كه خاك شده و اجزاء آن متفرق گشته و بايد تو را براي مردم نشانه اي قرار دهيم و نگاه كن به استخوانهاي الاغ كه چگونه آنرا جمع و به آنها گوشت ميپوشانيم و چون اين مطلب براي او روشن شد گفت: دانستم كه خدا بر همه چيز تواناست.
متأسفانه بدليل متروك ، مهجور و رهاگذاشتن قرآن از بطن جوامع اسلامي و رواج تقليد از مراجع عظام؟! شاهد تحريف و كتمان قرآن و و برداشتهاي انحرافي و شرك آلود از اسلام هستيم كه اين امر با هدف تحميق و استثمار توده هاي مردمي و در راستاي گسترش بساط دين فروشي و تثبيت و تحكيم پايه هاي استعمارگران و استبداد ديني ؟! نقشي مهم و اساسي داشته است
فلذا با هدف انحراف مردم از مسير صراط المستقيم توحيدي ، هر روز در مساجد ضِرار اينگونه به مردم تبليغ و خوراك فكري داده ميشود: كه به زيارت قبوراولياء ساختگي ؟!خويش رفته و آنها واسطه بين خود و خدا نموده و آنها را صدا بزنيد چرا كه صلحا، شهداء، انبياء ،امامان و امامزاده ها زنده اند(مقام الوهيت و ربوبيت بخشيدن به اولياء؟!) و بواسطه معصوميت در فرداي قيامت شفيعان شما خواهند بود؟! ( تبليغ واسطه تراشي و معصوم تراشي و شفيع تراشي) و بدانيد كه آنها حاجات شما را برآورده ميكنند، پس به گمان باطل خويش كه برخواسته از هواهاي نفساني آنهاست براي خدا تعيين تكليف كرده و با تحريف و كتمان حقايق قرآن، بسياري از مردم را از مسير الله خارج نموده البته اين مهم بايستي يادآوري شود كه بسياري از علماء باصطلاح ديني( دين فروشان) در طول تاريخ در مقابل پيامهاي آزاديبخش توحيدي موضعگيري نموده و جزء سدكنندگان راه خدا و مفسدان روي زمين بوده اند(سوره توبه آيات 34 و 35 ميفرمايد: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلاَ يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿34﴾ يَوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لأَنفُسِكُمْ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ ﴿35﴾
اي كسانيكه ايمان آورديد بسياري از احبار و رهبان قطعا ميخورند اموال مردم را به ناروا و بازميدارند از راه خدا و آنان كه مي اندوزند طلا و نقره را و نميدهندش در راه خدا پس نويدشان ده به عذابي دردناك، روزي كه گداخته شود آن در آتش پس داغ شود با آن پيشانيهايشان و پهلوهايشان و پشتهايشان اين است آنچه اندوختيد براي خويشتن پس بچشيد آنچه را مي اندوختيد)
سوره بقره 11 الي 12
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُواْ فِي الأَرْضِ قَالُواْ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ ﴿11﴾ أَلا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَكِن لاَّ يَشْعُرُونَ ﴿12﴾و چون به آنان گفته شود در زمين فساد مكنيد مىگويند ما خود اصلاحگريم (11) بهوش باشيد كه آنان فسادگرانند ليكن نمىفهمند (12)
و نيز اين خط فكرانحرافی از طريق علماي فاسد به مردم القاء ميگردد که اولياء خويش را واسطه و شفيع ميان خود و خدا قرار دهيد و يا ميگويند: ما انسانهاي گناهكاري هستيم و صلحا و انبياء و امامان و امامزاده ها معصوم بوده ؟! و نزد خدا آبرو دارند و در نتيجه آنها را واسطه ميان خود و خدا قرار داده و با عوامفريبي و نيرنگ زمينه حضور و ميدان عمل دين فروشان وخدعه كاران مذهبي بيش از پيش مهيا نموده (در اين ميان دين ابزار ارتزاق ، ستم و خرافه پروري ميگردد)
پس بايستي بدانيم كه هيچكس مطابق آيات متعدد قرآن كريم (انس و جن) از عالم غيب خبر نداشته و فقط خداست كه در همه جا حضور دارد و صداي همه ما را ميشنود و نظاره گر اعمال و رفتار ماست و به اسرار دلها آگاه است و اگر كسي اين صفت را براي غير خدا قائل گردد ، در اين صفت براي خدا شريك قائل شده و مشرك ميشود و در آيه 4 سوره حديد در وصف خداوند ميفرمايد:
وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿4﴾ و او با شماست هر كجا كه باشيد و خداوند به آنچه كه انجام ميدهيد بيناست.
و نيز خداوند در سوره احقاف آيات 5 و 6 ميفرمايد:
وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَى يَومِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ ﴿5﴾وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ ﴿6﴾
و كيست گمراهتر از آنكس كه بجاي خدا كسي را ميخواند كه تا روز قيامت او را پاسخ نميدهد، و آنها از دعايشان بي خبرند؟و چون مردم محشور گردند، دشمنان آنان باشند و به عبادتشان انكار ورزند.
و نيز يادآوري ميكنيم كه انبياء و شهداء بعد از مرگشان از دنياي ما غافل هستند و صدا زدنشان شرك است و خداوند در سوره فاطر آيه 22 ميفرمايد:
إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَن يَشَاء وَمَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِي الْقُبُورِ ﴿22﴾ خداوند هر كس را بخواهد ميشنواند و تو كساني را كه در گورها هستند نميتواني بشنواني.
از اين آيه چنين برداشت ميشود كه حضرت محمد نيز نميتوانسته كساني را كه در قبرها هستند را بشنواند چراكه در زمان او تمام انبياء الهي قبل از وي در قبرها آرميده بودند و او قادر به شنوانيدن آنها نبوده است.
الله رب العالمين در قرآن دستور داده كه مردم بايستي مستقيماً و بدون واسطه با او تماس بگيرند و تنها او را بخوانند و ميفرمايد:
ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ ﴿60﴾ سوره غافر آيه 60
مرا ندا كنيد تا اجابت كنم شما را.
و نيز در سوره بقره آيه 186 ميخوانيم:
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ ﴿186﴾
و هرگاه بندگان من از تو درباره من بپرسند بگو: من نزديكم و دعاي دعاكننده را به هنگامي كه مرا بخواند اجابت ميكنم پس [آنان] بايد فرمان مرا گردن نهند و به من ايمان آورند باشد كه راه يابند
و دعاهاي قرآن كه خداوند در قرآن به مردم آموخته تمامش با نام پروردگار شروع ميگردد، يعني دعاكننده بايد مستقيماً خدا را صدا كند.
نمونه اي از دعاهاي قرآني را با هم مرور مينماييم:
سوره بقره آيه 201
رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿201﴾ پروردگار : در اين دنيا به ما نيكي و در آخرت نيز نيكي عطا كن و ما را از عذاب آتش نگاه دار.
سوره آل عمران آيه 16
رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿16﴾
پروردگارا : ما ايمان آورديم ، پس گناهان ما را ببخش و ما را از عذاب آتش نگاه دار.
و در اين آيه و ساير آياتي كه پيرامون دعا مطرح گرديده ،مي بينيم كه دعا اينگونه تعليم داده شده كه دعاكننده بايستي مستقيماً خدا را ندا دهد و تمام دعاهاي قرآني با كلمات: ربنا- اللهم و رب كه ندا نمودن مستقيم خداوند است آغاز گرديده است
برخي از كسانيكه معتقد به توسل هستند به اولاد يعقوب استناد ميكنند كه نزد يعقوب رفتند و گفتند: پدر براي ما طلب آمرزش كن و ميگويند پس اشكال ندارد ما نزد مُردگان برويم و بگوييم براي ما طلب آمرزش كنند.
آنگاه كه اولاد يعقوب نزد او رفتند و به او گفتند براي ما طلب آمرزش كن در آنوقت يعقوب زنده بود و آنها را مي ديد و صداي آنها را ميشنيد و ليكن در زمان ما اولياء زنده نيستند و مُرده اند و همانگونه كه قبلا اشاره گرديد از دنياي ما غافلند .
سوره يوسف 97 الي 98
قَالُواْ يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ ﴿97﴾قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّيَ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿98﴾ گفتند اى پدر براى گناهان ما آمرزش خواه كه ما خطاكار بوديم (97) گفت به زودى از پروردگارم براى شما آمرزش مىخواهم كه او همانا آمرزنده مهربان است (98)
و يكي ديگر از دلايل مشركين اين ميباشد كه خداوند در قرآن فرموده كه شهداء زنده اند پس اولياء ما در همه جا حي و حاضر بوده و نداي ما را ميشنوند؟!
سوره آل عمران آيه 169
وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ ﴿169﴾ هرگز كسانى را كه در راه خدا كُشته شدهاند مُرده مپندار بلكه زندهاند كه نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند
سوره بقره 154
َلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبيلِ اللّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاء وَلَكِن لاَّ تَشْعُرُونَ ﴿154﴾ و كسانى را كه در راه خدا كشته مىشوند مرده نخوانيد بلكه زندهاند ولى شما نمىدانيد
در توضيح اين آيات بايستي متذكر شويم كه برخي از آيا ت ،آيات ديگر را توضيح ميدهد و پرداختن به يك آيه و كتمان آيات ديگر در حقيقت تحريف كلام خدا محسوب ميگردد خداوند در سوره بقره آيه 85 ميفرمايد:
أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاء مَن يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنكُمْ إِلاَّ خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿85﴾آيا شما به پارهاى از كتاب ايمان مىآوريد و به پارهاى كفر مىورزيد پس جزاى هر كس از شما كه چنين كند جز خوارى در زندگى دنيا چيزى نخواهد بود و روز رستاخيز ايشان را به سختترين عذابها باز برند و خداوند از آنچه مىكنيد غافل نيست
و با بررسي آيات ديگر خواهيم كه بسياري از پيغمبران الهي و كساني كه در راه تحقق عدالت واقعي اجتماعي مبارزه كرده اند به شهادت رسيده اند
سوره آل عمران 21
إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَيَقْتُلُونَ الِّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿21﴾ كسانى كه به آيات خدا كفر مىورزند و پيامبران را بناحق مىكشند و دادگستران را به قتل مىرسانند آنان را از عذابى دردناك خبر ده
پس بايستي اينها هم صداي ما را در دنياي فاني بشنوند و حاجات و نيازهاي ما را برآورده كنند ولي آيه ذيل را بررسي كنيم:
سوره مائده 109
يَوْمَ يَجْمَعُ اللّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ قَالُواْ لاَ عِلْمَ لَنَا إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ ﴿109﴾ روزى را كه گرد مي آورد خداوند رسولان را پس ميگويد چه مقدار مورد اجابت قرار گرفتيد، ميگويند: علمي بر ما نيست همانا توئي داننده غيب ها
پس حتي كساني كه در راه خدا شهيد شده اند نداي ما را نميشنوند و جمله( بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ) به اين معناست كه شهداء زندگي جاويدان "ابدي" دارند و نزد پروردگارشان روزي ميبرند
خداوند در سوره زمر آيه 30 ميفرمايد:
إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ ﴿30﴾
تو ميميري و آنها نيز خواند مُرد.
و نيز در سوره اعراف آيات 194 ميفرمايد:
إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿194﴾
كساني را كه به غير از خدا بفرياد ميخوانيد بندگاني مانند شما هستند اگر راست ميگوئيد آنها را صدا بزنيد تا شما را اجابت كنند.
سوره لقمان آيه 30
ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ ﴿30﴾
اين دليل آن است كه خدا خود حق است و غير از او هر چه را كه مي خوانند باطل است و خدا همان بلند مرتبه بزرگ است.
و يا بر اساس سوره مائده آيه 33 مدعيند كه اولياء وسيله اي براي رسيدن به خدا ميباشند
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُواْ فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿35﴾ اى كسانى كه ايمان آوردهايد از خدا پروا كنيد و بجوئيد بسوي او وسيله اي را و در راهش جهاد كنيد باشد كه رستگار شويد
سوره بقره آيه 134
لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ وَلاَ تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿134﴾ عمل آنان براى آنان و عمل شما براى شماست و از آنچه آنان مىكردهاند شما بازخواست نخواهيد شد
سوره عنكبوت 6
وَمَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ ﴿6﴾ و هر كه بكوشد تنها براى خود مىكوشد
پس براستي وسيله ها، افراد هستند يا جهاد في سبيل الله( نماز- روزه- زكات- حج- قتال في سبيل الله – امر به توحيد- نهي از شرك و كفر و نفاق و ...) ميباشد؟
پس مطابق آيات متعدد قرآن اين مهم استنباط ميگردد كه همه انسانها بدون استثناء بعد از مرگ از دنياي فاني غافلند و حتي انبياء الهي بعد از مرگشان ارتباط آنها با دنياي فاني قطع ميگردد و ضمنا الله از رگ گردن به ما نزديكتر است و خداوند در وصف صفات مؤمنين در سوره آل عمرا ن آيات 135 و 136 بر اين مهم اشاره ميكند :
وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَلَمْ يُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿135﴾أُوْلَئِكَ جَزَآؤُهُم مَّغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿136﴾
مؤمنان هرگاه كار زشتي انجام دادند يا به خود ظلم نمودند خدا را يادكرده و براي گناهانشان طلب آمرزش نمايند و غير از خدا چه كسي گناهان را بيامرزد و اصراري برگناهان ندارند، در حاليكه ميدانند آنان پاداششان آمرزشي از جانب پروردگارشان است و بهشتهايي است كه زير آنها نهرها جاري است، هميشه در آن خواند ماند و نيك است پاداش عمل كنندگان.
در اين آيات مشاهده ميكنيم كه مؤمنان بايستي بعد از انجام گناهان بايد مستقيماً خداوند را ياد كنند و از او طلب آمرزش نمايند و اميدوار به عفو و بخشش الهي باشند و اصراري به انجام گناهي كه انجام داده اند نداشته باشند.
همچنين الله در قرآن سوره حمد آيه 6 الي 7ميفرمايد:
إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ﴿5﴾ اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ ﴿6﴾
خدايا تنها ترا ميپرستم و تنها از تو ياري و مدد ميجويم ما را به راه راست هدايت فرما.
در آيه فوق مشخص ميشود كه مدد به غير الله در ديدگاه قرآن مردود است.
خداوند در سوره بقره آيه 186 مي فرمايد:
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ ﴿186﴾
و هرگاه بندگان من از تو درباره من بپرسند ، بگو: من نزديكم و دعاي دعا كننده را به هنگاميكه مرا بخواند اجابت ميكنم . پس آنان بايد فرمان مرا گردن نهند و به من ايمان آورند، باشد كه راه يابند.
و در آيه 6 سوره فصلت ميفرمايد:
قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِيمُوا إِلَيْهِ وَاسْتَغْفِرُوهُ وَوَيْلٌ لِّلْمُشْرِكِينَ ﴿6﴾
بگو: من بشري مثل شما هستم جز اينكه به من وحي ميشود كه خداي شما خداي يگانه است، پس مستقيما به سوي او توجه كنيد و از او آمرزش بخواهيد و واي بر مشركان.
* دعا عبادت است و خواندن غیر الله برای حاجت خواستن و مدد خواستن و شفاعت خواستن شرک و باطل است
سوره غافر 60
وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ ﴿۶۰﴾
و پروردگارتان فرمود مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم در حقيقت كسانى كه از پرستش من كبر مىورزند به زودى خوار در دوزخ درمىآيند (۶۰)
سوره غافر 65-66
هُوَ الْحَيُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۶۵﴾ قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَمَّا جَاءنِيَ الْبَيِّنَاتُ مِن رَّبِّي وَأُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۶۶﴾
اوست [همان] زندهاى كه خدايى جز او نيست پس او را در حالى كه دين [خود] را براى وى بىآلايش گردانيدهايد بخوانيد سپاس[ها همه] ويژه خدا پروردگار جهانيان است (۶۵)بگو من نهى شدهام از اينكه جز خدا كسانى را كه [شما] مىخوانيد پرستش كنم [آن هم] هنگامى كه از جانب پروردگارم مرا دلايل روشن رسيده باشد و مامورم كه فرمانبر پروردگار جهانيان باشم (۶۶)
سوره انعام 56
قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ قُل لاَّ أَتَّبِعُ أَهْوَاءكُمْ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُهْتَدِينَ ﴿۵۶﴾ بگو من نهى شدهام كه كسانى را كه شما غير از خدا مىخوانيد بپرستم بگو من از هوسهاى شما پيروى نمىكنم و گر نه گمراه شوم و از راهيافتگان نباشم (۵۶)
* شيوه خواندن الله رب العالمين
سوره اعراف 55الي 56
ادْعُواْ رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ﴿55﴾وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿56﴾ پروردگار خود را به زارى و نهانى بخوانيد كه او از حدگذرندگان را دوست نمىدارد (55) و با بيم و اميد او را بخوانيد كه رحمتخدا به نيكوكاران نزديك است (56)
آري شنوده دعا فقط خداست و لاغير
سوره آل عمران 38
ِ
انَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاء ﴿38﴾ همانا توئي شنوده دعا
* نذوراتي كه نام غير خدا بر آن بُرده شده حرام بوده و كساني كه اين نذرها را تناول كنند در ديدگاه قرآن نافرمان و مشرك محسوب ميگرد ند:
سوره مائده 3
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالْدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللّهِ ﴿3﴾
بر شما حرام شده است مردار و خون و گوشت خوك و آنچه به نام غير خدا بر آن بُرده شده باشد
سوره انعام 121
وَلاَ تَأْكُلُواْ مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَآئِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ ﴿121﴾
و نخوريد از آنچه بُرده نشده است نام خدا بر آن كه مسلماً اين نافرماني است و همانا شياطين بسوي دوستان خويش وحي مي كنند تا با شما مجادله كنند و اگر از ايشان اطاعت كنيد همانا شما از مشركان هستيد
خدايا بيداري ، حركت و اراده را در پرتو فرامين روح بخش خويش بر همه مظلومان و غفلت زدگان عطا فرما، ياربّ چنين باد.
والسلام - عبدالرحمن حنيف
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر