برنامه اسلام پیرامون جنگ

بسم الله الرحمن الرحیم

سوره نساء آیه 76

الَّذِينَ آمَنُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُواْ أَوْلِيَاء الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا ﴿۷۶﴾ كسانى كه ايمان آورده‏اند در راه خدا كارزار مى‏كنند و كسانى كه كافر شده‏اند در راه طاغوت مى‏جنگند پس با ياران شيطان بجنگيد كه نيرنگ شيطان [در نهايت] ضعيف است (۷۶)

يكي از معتقدات اسلامي توحيد است، توحيد مهمترين ماده مرامنامه مسلمانان است، توحيد يعني يكتاپرستي،خالق پرستي و عقيده به حاكميت و مالكيت مطلقه و فعال مايشائي آفريدگار و نفي اين صفات از ديگران بموجب معتقدات اسلامي، انسان موظف است حاكم مطلق را بپرستد، حاكم پرستي اساس توحيد است اما بايد توجه داشت كه حاكم مطلق كسي جز آفريدگار انسان و جهان نيست، پرستش از آنجهت به خداوند اختصاص يافته است كه حاكميت مطلقه و فعال مايشائي بوي متعلق و منحصر است.

سوره يوسف آيه 40

إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلّهِ أَمَرَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ ﴿۴۰﴾ حاکمیت جز براى خدا نيست دستور داده كه جز او را نپرستيد اين است دين استوار ولى بيشتر مردم نمى‏دانند (۴۰)

موحدين با گرويدن به چنين عقايدي حكومت كردن و امر تعيين مناسبات اجتماعي بشر را بذات لايزال اختصاص ميدهند، حاكميت مطلقه افراد را نفي و تقبيح ميكنند، هيچكس را نميپرستند و بفرامين بي قيد و شرط هيچ قدرتي گردن نمي نهند.

عقايد اسلامي برخلاف خُرافات رايج در برخي مذاهب و مسلكها ، در متن حيات اجتماعي قرار گرفته و جوهره سياست است، اعتقاد به آنها انگيزه يك دگرگوني ژرف اجتماعي و سياسي ميشود، انقلابي را پديد مي آورد كه مسند اُلُوهِيّت جبّاران و اندوخته تاجرمسلكان ، نخستين طعمه هاي سركش آن است.

اعتقاد اسلامي با همراه داشتن ايده هاي انقلابي از نوع توحيد، ضديت با رژيمهاي ناهنجار سياسي و تعارض با كساني را كه از آنها منتفع ميشوند در درون خود مي پروراند. اين عقايد، مباني ايدئولوژيك جهاد اسلامي و مكمل آن هستند، در روشنائي فروزان چنين عقايد و مكتبي است كه مجاهدين اسلام، راه شور انگيزترين نهضت تاريخ بشر را پيش ميگيرند، طوفاني سهمگين برضد اربابان تصنعي و تبهكاران سياسي برپا ميكنند.

مسلمانان موظفند دامنه عقيده و نظام اجتماعيشان را بر سراسر جهان بگسترانند، اين عمل خواه ناخواه با واژگوني و تكوين دائمي رژيم هاي سياسي و نظامات اجتماعي مقرون خواهد بود، تا دستگاههاي ظالم و نظامات ضدانساني در گوشه و كنار جهان برپاست مبارزه پيگير مجاهدين اسلام به پايان نمي رسد، هميشگي و همه جائي بودن جهاد اسلامي تابعي است از معتقدات واز مشخصه هاي ويژه مسلمان آگاه ومسئول ميباشد.

خداوند متعال مسلمانان را به پيكار دائمي در جهت انهدام نظامات مبتنی بر شرک و کفر و بسط مكتب نجاتبخش اسلام و استقرار نهائي نظام توحيدي دستور داده است:

سوره بقره آيه 193

وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلّهِ فَإِنِ انتَهَواْ فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِينَ ﴿۱۹۳﴾ با آنان بجنگيد تا ديگر فتنه‏اى نباشد و دين مخصوص خدا شود پس اگر دست برداشتند تجاوز جز بر ستمكاران روا نيست (۱۹۳)

و سوره الانفال آيه 39

وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلّه فَإِنِ انتَهَوْاْ فَإِنَّ اللّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۳۹﴾ و با آنان بجنگيد تا فتنه‏اى بر جاى نماند و دين يكسره از آن خدا گردد پس اگر [از كفر] بازايستند قطعا خدا به آنچه انجام مى‏دهند بيناست (۳۹)

البته برای تحقق این هدف (وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلّه) مردم را به پذیرفتن عقیده خود مجبور نمی سازد، بلکه تنها موانع توحید" جباران ( نظامات ستمگر سیاسی و مادی)- مَلاء (اشراف- ثروت اندوزان )- مُترفین( افراد لذت طلب، عیاش و لجام گسیخته)- روحانیون فاسد (دکانداران دین و خدعه کاران مذهبی) و بسیاری از مقلدین( مستضعفینی که قدرت تشخیص حق از باطل را ندارند) را از میان برمی دارد تا مردم بتوانند با آزادی کامل برنامه اسلام " لا اله الا الله " را بپذیرند یا رد کنند،پس اولین وظیفه موحدین راستین قرآنی دگرگون ساختن وضعیت موجود جامعه است، بایستی این وضع موجود جاهلی را از اساس تغییر دهیم چون با برنامه و جهان بینی اسلامی تضادی بنیادی دارد و همواره با خشونت و قهر درصدد است که نگذارد مسلمین مطابق برنامه الهی " لا اله الا الله" زندگی کنند.

سوره بقره 217

وَلاَ يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىَ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ ﴿۲۱۷﴾ و آنان پيوسته با شما مى‏جنگند تا اگر بتوانند شما را از دينتان برگردانند (۲۱۷)

سوره ابراهیم 13

وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُم مِّنْ أَرْضِنَآ أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ ﴿۱۳﴾ كسانى كه كافر شدند به پيامبرانشان گفتند شما را از سرزمين خودمان بيرون خواهيم كرد مگر اينكه به كيش ما بازگرديد پس پروردگارشان به آنان وحى كرد كه حتما ستمگران را هلاك خواهيم كرد (۱۳)

سوره بروج آیات 1

قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿۴﴾ النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿۵﴾ إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ ﴿۶﴾ وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ ﴿۷﴾ وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿۸﴾ مرگ بر آدم‏سوزان خندق (۴)همان آتش مايه‏دار [و انبوه] (۵)آنگاه كه آنان بالاى آن [خندق به تماشا] نشسته بودند (۶)و خود بر آنچه بر [سر] مؤمنان مى‏آوردند گواه بودند (۷)و انتقام نگرفتند از ایشان جز اينكه به خداى ارجمند ستوده ايمان آورده بودند (۸)

از اينرو مسلمانان تا انهدام قطعي مراكز انحراف و بدانديشي و تا استقرار كامل دين اسلام به پيكار دامنه دارخویش ادامه ميدهند، زيرا اگر چنين نكنند گمراهي فتنه انگيز و فساد عظيمي بر جهان مستولي خواهد شد:

سوره بقره 251

وَلَوْلاَ دَفْعُ اللّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الأَرْضُ وَلَكِنَّ اللّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿۲۵۱﴾ و اگر خداوند برخى از مردم را به وسيله برخى ديگر دفع نمى‏كرد قطعاً زمين تباه مى‏گرديد ولى خداوند نسبت به جهانيان تفضل دارد (۲۵۱)

بحكم آيات شريفه فوق الذكر، مسلمانان با آئين ها و نظامات كفرآلود و بيدادگرانه سرستيزه دارند و نسبت به آنها آشتي ناپذيرند، هيچيك از مسلمانان نمي توانند خويشتن را عضو حقيقي امّت اسلامي و جزئي از پيكره اش بدانند و در همانحال نسبت به نظام شرك آلود طبقاتی حاكم بي تفاوت بماند.

سوره التّوبه آيه 33

هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ ﴿۳۳﴾ اوست كه رسولش را با دين حقّ به هدايت فرستاد تا بر همه اديان تسلط دهد هر چند كافران نپسندند.

از اين آيه شريفه بطور قطعي درك ميشود كه دين حقّ همانا دين اسلام است و بايستي در جهان گسترش يابد و بر همه آئين ها چيره شود، مسلمانان هستندكه بايد با مبارزه اعتقادي خويش مذاهب و مسلكهاي مخالف را مغلوب سازند و براي گسترش كامل دينشان در سراسر گيتي موانعي را كه كافركيشان ايجاد كرده اند از بين ببرند، چراکه در سایه نظام قرآنی است که " عدالت واقعی اجتماعی " محقق میگردد نه در چارچوب نظامات مبتنی بر شرک ، کفر و خرافات.

سوره حدید 25

لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ... ﴿۲۵﴾ راستى [ما] پيامبران خود را با دلايل آشكار روانه كرديم و با آنها كتاب و ترازو را فرود آورديم تا مردم به عدالت قیام کنند ... (۲۵)

كلمه جهاد از اصطلاحات ويژه اسلامي است، جهاد در لغت به معناي سعي و كوشش و تلاش ترجمه شده،امّت اسلامي هم در راه تحقق آرمان و رسيدن به كمال مطلوبش تكاپو ميكند اين تلاش تنها در يك جهت و از يك نوع و با توسّل بيك روش انجام نميگيرد،حرب، جنگ و پيكار" قتال فی سبیل الله" نیز یکی از اشکال جهاد میباشد.

جهاد واژه اي است جامع كه هرگونه سعي و مجاهدت را براي رسيدن به منظور معيني دربرميگيرد، سعي در تغيير آراء و عقايد مردم، تغيير عادات و آداب جامعه و ايجاد يك انقلاب فكري هر كدام يكي از مظاهر جهادند، چنانكه انهدام يك حكومت طاغوتی ،فاسد، شرك آلود و استقرار حكومتي بر اساس عدلت و آزادي از اشكال ديگر جهاد است.

جهاد اسلامي بيهدف نيست لكن از اغراض فردي سودجويانه ، تسلط طلبانه و حيواني عاري و مبرا است . جهاد تلاش همه جانبه و هميشگي در راه خداست. موحدین، عدالتخواهان و آزادگان به چنين مبارزه اي مبادرت ميورزند، كار كساني است كه مصمم هستند خود و ملتشان را سعادتمند ببينند و اگر نشد خويشتن را فداي صلاح و نيكبختي ديگران كنند.

آری تا ظلم است مبارزه هست و تا مبارزه است شکست و پیروزی ولی عاقبت پیروزی از آن مجاهدان فی سبیل الله خواهد بود

جهاد بايد حتماً در راه خدا و براي رضاي خدا صورت گيرد اين شرط لاينفك جهاد است(جهادفي سبيل الله)

سوره انعام 162

قُلْ إِنَّ صَلاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۱۶۲﴾ بگو در حقيقت نماز من و [ساير] عبادات من و زندگى و مرگ من براى خدا پروردگار جهانيان است (۱۶۲)

هدف در جهاد تدافعي عبارتست است از دفع تعدي تجاوزكاران، همينكه اين مقصود برآورده شد، پيكار نظامي تدافعي هم خاتمه مي يابد، خداوند ضمن فرمان دادن به جهاد تدافعي طرف پيكار و هدف آنرا مشخص فرموده است

سوره بقره آيه 190

وَقَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ﴿۱۹۰﴾ و در راه خدا با كسانى كه با شما مى‏جنگند بجنگيد ولى از اندازه درنگذريد زيرا خداوند تجاوزكاران را دوست نمى‏دارد (۱۹۰)

سوره نساء آیه 90

فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْاْ إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا ﴿۹۰﴾ پس اگر از شما كناره‏گيرى كردند و با شما نجنگيدند و با شما طرح صلح افكندند [ديگر] خدا براى شما راهى [براى تجاوز] بر آنان قرار نداده است (۹۰)

اسلام هرگونه تروریسم یا تجاوز به حقوق غیر مسلمانان را نفی می کند و هیچ گونه تعرضی را به آنها مجاز نمی شمارد و مسلمانان تنها در برابر نیروی نظامی که برای جنگ با آنها آمده اند اجازه مبارزه مسلحانه می دهد.

دین اسلام در راستای اجرای عدالت پافشاری بسیار دارد ، بطوریکه مسلمین موظف به رعایت عدالت حتی در برابر دشمنان خود می باشند

سوره مائده 8

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِينَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿۸﴾ اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد براى خدا به داد برخيزيد [و] به عدالت‏شهادت دهيد و البته نبايد دشمنى گروهى شما را بر آن دارد كه عدالت نكنيد عدالت كنيد كه آن به تقوا نزديكتر است و از خدا پروا داريد كه خدا به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است (۸)

سوره ممتحنه آیات 8- 9

لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ ﴿۸﴾ إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَى إِخْرَاجِكُمْ أَن تَوَلَّوْهُمْ وَمَن يَتَوَلَّهُمْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿۹﴾ [اما] خدا شما را از كسانى كه در [كار] دين با شما نجنگيده و شما را از ديارتان بيرون نكرده‏اند باز نمى‏دارد كه با آنان نيكى كنيد و با ايشان عدالت ورزيد زيرا خدا دادگران را دوست مى‏دارد (۸)فقط خدا شما را از دوستى با كسانى باز مى‏دارد كه در [كار] دين با شما جنگ كرده و شما را از خانه‏هايتان بيرون رانده و در بيرون‏راندنتان با يكديگر همپشتى كرده‏اند و هر كس آنان را به دوستى گيرد آنان همان ستمگرانند (۹)

حوزه قتال فی سبیل الله در قرآن مبین مشخص گردیده و مسلمانان بایستی در چارچوب فرامین الله گام بردارند نه بر اساس هوای نفسانی خویش ، چرا که در دیدگاه قرآن کُشتن یک انسان بیگناه به مانند کُشتن همه انسانهای روی زمین است

سوره مائده 32

... مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا ... ﴿۳۲﴾... هر كس كسى را جز به قصاص قتل يا [به كيفر] فسادى در زمين بكشد چنان است كه گويى همه مردم را كشته باشد ... (۳۲)

* قتال با کسانیکه که نقض پیمان می کنند

سوره توبه آیه 12

وَإِن نَّكَثُواْ أَيْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُواْ فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُواْ أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لاَ أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنتَهُونَ ﴿۱۲﴾ و اگر سوگندهاى خود را پس از پيمان خويش شكستند و شما را در دينتان طعن زدند پس با پيشوايان كفر بجنگيد چرا كه آنان را هيچ پيمانى نيست باشد كه [از پيمان‏شكنى] باز ايستند (۱۲)

* قتال با آغازکنندگان جنگ

سوره توبه 13

أَلاَ تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُواْ أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّواْ بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُم بَدَؤُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤُمِنِينَ ﴿۱۳﴾ چرا با گروهى كه سوگندهاى خود را شكستند و بر آن شدند كه فرستاده [خدا] را بيرون كنند و آنان بودند كه نخستين‏بار [جنگ را] با شما آغاز كردند نمى‏جنگيد آيا از آنان مى‏ترسيد با اينكه اگر مؤمنيد خدا سزاوارتر است كه از او بترسيد (۱۳)

* به کسانیکه مورد ظلم واقع شده اند، اجازه قتال داده شده است

سوره حج آیات 39- 40

أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ ﴿۳۹﴾ الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن يَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ ﴿۴۰﴾ به كسانى كه جنگ بر آنان تحميل شده رخصت [جهاد] داده شده است چرا كه مورد ظلم قرار گرفته‏اند و البته خدا بر پيروزى آنان سخت تواناست (۳۹) همان كسانى كه بناحق از خانه‏هايشان بيرون رانده شدند [آنها گناهى نداشتند] جز اينكه مى‏گفتند پروردگار ما خداست و اگر خدا بعضى از مردم را با بعض ديگر دفع نمى‏كرد صومعه‏ها و كليساها و كنيسه‏ها و مساجدى كه نام خدا در آنها بسيار برده مى‏شود سخت ويران مى‏شد و قطعاً خدا به كسى كه [دين] او را يارى مى‏كند يارى مى‏دهد چرا كه خدا سخت نيرومند شكست‏ناپذير است (۴۰)

* برخورد مجاهدان اسلام در میدان جنگ با کفار و مشرکان

سوره محمد آیه 4

فَإِذا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّى إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاء حَتَّى تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ذَلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَكِن لِّيَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَن يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿۴﴾ پس چون با كسانى كه كفر ورزيده‏اند برخورد كنيد گردنها[يشان] را بزنيد تا چون آنان را [در كشتار] از پاى درآورديد پس [اسيران را] استوار در بند كشيد سپس يا [بر آنان] منت نهيد [و آزادشان كنيد] و يا فديه [و عوض از ايشان بگيريد] تا در جنگ اسلحه بر زمين گذاشته شود اين است [دستور خدا] و اگر خدا مى‏خواست از ايشان انتقام مى‏كشيد ولى [فرمان پيكار داد] تا برخى از شما را به وسيله برخى [ديگر] بيازمايد و كسانى كه در راه خدا كشته شده‏اند هرگز كارهايشان را ضايع نمى‏كند (۴)

سوره مائده 33

إِنَّمَا جَزَاء الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُواْ أَوْ يُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ يُنفَوْاْ مِنَ الأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿۳۳﴾ سزاى كسانى كه با [دوستداران] خدا و پيامبر او مى‏جنگند و در زمين به فساد مى‏كوشند جز اين نيست كه كشته شوند يا بر دار آويخته گردند يا دست و پايشان در خلاف جهت‏يكديگر بريده شود يا از آن سرزمين تبعيد گردند اين رسوايى آنان در دنياست و در آخرت عذابى بزرگ خواهند داشت (۳۳)

دین جامعی مانند اسلام باورمند به همزیستی مسالمت آمیز با مخالفین خویش بوده و الله رب العالمین دستور تنگ کردن زندگی برای مشرکان را نداده و حتی به پیامبر میفرماید:

سوره انعام 107

وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا أَشْرَكُواْ وَمَا جَعَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ ﴿۱۰۷﴾ و اگر خدا مى‏خواست آنان شرك نمى‏آوردند و ما تو را بر ايشان نگهبان نكرده‏ايم و تو وكيل آنان نيستى (۱۰۷)

سوره یونس آیه 99

وَلَوْ شَاء رَبُّكَ لآمَنَ مَن فِي الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ ﴿۹۹﴾ اگر پروردگار تو مى‏خواست قطعاً هر كه در زمين است همه آنها يكسر ايمان مى‏آوردند پس آيا تو مردم را ناگزير مى‏كنى كه بگروند (۹۹)

سوره کهف 29

وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَن شَاء فَلْيُؤْمِن وَمَن شَاء فَلْيَكْفُرْ ... ﴿۲۹﴾ و بگو حق از پروردگارتان [رسيده] است پس هر كه بخواهد بگرود و هر كه بخواهد انكار كند... (۲۹)

سوره بقره 256

لاَ إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ ...﴿۲۵۶﴾ در دين هيچ اجبارى نيست و راه از بيراهه بخوبى آشكار شده است ... (۲۵۶)

در سوره کافرون، علیرغم اینکه شرک به الله تنها " ذنب لایغفر" معرفی میگردد، باز بر حقوق آنها تأکید شده و گفته شده " لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ" یعنی شما میتوانید بر اساس قانون خودتان زندگی کنید و ما هم براساس قانون اسلام ( لا اله الا الله برنامه چگونه زیستن یک انسان موحد است).

و مؤمنان در برابر مزاحمت کفار و مشرکین، دعوت به مدارا شده اند :

سوره فرقان آیه 72

... وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا ﴿۷۲﴾ ... و چون بر لغو بگذرند با بزرگوارى مى‏گذرند (۷۲)

سوره فرقان 63

وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا ﴿۶۳﴾ و بندگان خداى رحمان كسانى‏اند كه روى زمين به نرمى گام برمى‏دارند و چون نادانان ايشان را طرف خطاب قرار دهند به ملايمت پاسخ مى‏دهند (۶۳)

سوره نحل آیه 125

ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿۱۲۵﴾ با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت كن و با آنان به [شيوه‏اى] كه نيكوتر است مجادله نماى در حقيقت پروردگار تو به [حال] كسى كه از راه او منحرف شده داناتر و او به [حال] راه‏يافتگان [نيز] داناتر است (۱۲۵)

مؤمن کسی است که با دشمن عقیدتی خود هم نرمخو و اهل ملاطفت باشد، چنانکه الله بر محمد رسول الله میفرماید:

سوره آل عمران آیه 159

فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ ﴿۱۵۹﴾ پس به [بركت] رحمت الهى با آنان نرمخو [و پرمهر] شدى و اگر تندخو و سختدل بودى قطعا از پيرامون تو پراكنده مى‏شدند پس از آنان درگذر و برايشان آمرزش بخواه و در كار[ها] با آنان مشورت كن و چون تصميم گرفتى بر خدا توكل كن زيرا خداوند توكل‏كنندگان را دوست مى‏دارد (۱۵۹)

همچنین الله رب العالمین از موسی میخواهد با فرعون با قول نرم صحبت کند

سوره طه ایات 43-44

اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿۴۳﴾ فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى ﴿۴۴﴾ به سوى فرعون برويد كه او به سركشى برخاسته (۴۳)و با او سخنى نرم گوييد شايد كه پند پذيرد يا بترسد (۴۴)

* آزادی کامل کفار و مشرکان در پذیرش برنامه زندگی خود

سوره کافرون آیات 1-6

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ﴿۱﴾لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ ﴿۲﴾ وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿۳﴾ وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَّا عَبَدتُّمْ ﴿۴﴾ وَلَا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿۵﴾ لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ ﴿۶﴾ بگو اى كافران (۱)آنچه مى‏پرستيد نمى‏پرستم (۲)و آنچه مى‏پرستم شما نمى‏پرستيد (۳)و نه آنچه پرستيديد من مى‏پرستم (۴)و نه آنچه مى‏پرستم شما مى‏پرستيد (۵)دين شما براى خودتان و دين من براى خودم (۶)

الله رب العالمین موحدین را حتی از دشنام دادن به مشرکان نهی میکند :

سوره انعام آیه 108

وَلاَ تَسُبُّواْ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَيَسُبُّواْ اللّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ ... ﴿۱۰۸﴾ و آنهايى را كه جز خدا مى‏خوانند دشنام مدهيد كه آنان از روى دشمنى [و] به نادانى خدا را دشنام خواهند داد ...

(۱۰۸)

پس اگر می خواهید حقوق شما پایمال نشود ، حقوق مخالفان خود را حتی کفار و مشرکان را پاس دارید.

الله رب العالمین عقیده و حقوق را تفکیک کرده است، عقیده آنها باطل است اما تلازمی بین عقیده و حقوقشان نیست، آنجا که الله از قتال با مشرکین سخن گفته جایی است که آنها اقدام به جنگ و تجاوز علیه مسلمانان می کنند و دفاع در برابر تجاوز نه تنها در برابر مشرکان که حتی در برابر مسلمان هم واجب است، اگر مسلمانی هم به مسلمان دیگر تجاوز کرد، باید با آن مقابله کرد .

سوره حجرات آیه 9

وَإِن طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِن بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِن فَاءتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ ﴿۹﴾ و اگر دو طايفه از مؤمنان با هم بجنگند ميان آن دو را اصلاح دهيد و اگر [باز] يكى از آن دو بر ديگرى تعدى كرد با آن [طايفه‏اى] كه تعدى مى‏كند بجنگيد تا به فرمان خدا بازگردد پس اگر باز گشت ميان آنها را دادگرانه سازش دهيد و عدالت كنيد كه خدا دادگران را دوست مى‏دارد (۹)

سوره توبه آیه 6

وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّى يَسْمَعَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَعْلَمُونَ ﴿۶﴾ و اگر يكى از مشركان از تو پناه خواست پناهش ده تا كلام خدا را بشنود سپس او را به مكان امنش برسان چرا كه آنان قومى نادانند (۶)

سوره انفال آیه 61

وَإِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا... ﴿۶۱﴾ و اگر به صلح گراييدند تو [نيز] بدان گراى... (۶۱)

* دستور الله رب العالمین در برخورد با اسیران و زندانیان

سوره انسان آیه 8

وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا ﴿۸﴾ و به [پاس] دوستى [خدا] بينوا و يتيم و اسير"زندانی " را خوراك مى‏دادند (۸)

در جهاد آزاديبخش نيز هدف ، رهائي بخشيدن توده هاي مظلوم از قيد و بند ستمگران و ظالمان ميباشد كه توسط مجاهدان اسلام صورت ميپذيرد، مسلمانان با اين پيكار ميخواهند يك نظام عادلانه و روابط مبتني بر انصاف و گذشت و مروّت را در ميان انسانهاي مظلوم و ستمديده تعميم دهند.

سوره نساء آيه 75

وَمَا لَكُمْ لاَ تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيرًا ﴿۷۵﴾ و چرا شما در راه خدا [و در راه نجات] مردان و زنان و كودكان مستضعف نمى‏جنگيد همانان كه مى‏گويند پروردگارا ما را از اين شهرى كه مردمش ستم‏پيشه‏اند بيرون ببر و از جانب خود براى ما سرپرستى قرار ده و از نزد خويش ياورى براى ما تعيين فرما (۷۵)

خدایا بیداری ، حرکت و اراده را در پرتو فرامین روشنگر خویش بر همه مظلومان و ستمدیدگان عنایت فرما – یارب چنین باد

والسلام – عبدالرحمن حنیف